حیدر کرار

نوشته شده بر عرش خدا با قلم حیدر کرار:

"خدا خلق نمودست زمین را و زمان ز غبار حرم حیدر کرار"

بهشت و همه آنچه در آن هست فدای غبار قدم حیدر کرار

بود خشم خدا بر لب تیغ دو دم حیدر کرار

رسولان اولوالعزم نمک خورده جود و کرم حیدر کرار

امیری و دلیری و همه کاره خلقت شدن، اینها همه یک فضل کم حیدر کرار

بدانید اگر کعبه شده قبله حق

بوده زیمن قدم حیدر کرار

علی کیست همان شاه که عالم به کف اوست

خدایی شدن عالم هستی هدف اوست

همه آبروی اهل زمین ،اهل سماء از شرف اوست

بدانید همه مرکز عالم نجف اوست

علی کیست همانیکه خدا خوانده ثنایش

همانیکه کعبه دریده دل خویش به هوایش

همانیکه نشسته دل زارم چو کبوتر لب بامش

همانیکه خداییست کلامش، مرامش، نمازش، سجودش، قعودش و قیامش

همانیکه خدا داده سلامش

علی کیست همان مالک عقبی

علی کیست همان صاحب دنیا و همان صاحب دلها

علی کیست همانیکه خدا داده به او هستی خود را

و هستی خدا کیست به جز حضرت زهرا

علی کیست همانیکه دهد خاتم شاهانه گدا را

همانی که حسینش به جهان کرده علم کرب و بلا را

همانیکه ابالفضل از او درس گرفتست وفا را

همانیکه بود همت او ،غیرت او ،هیبت او در نفس زینب کبری

همان زینب کبری که به یک خطبه طرفدار علی گشت

وز آن خطبه خدا هم بدهکار علی گشت